Yazacak bir şey kalmadı çünkü yabancı bir durakta durmuş kalmışım. adım yok. kimliğimi kaybedeli çok oldu. bu kaçıncı uyandırılışım. patron ? şef ? hocam ? abi ? delikanlı ? onsekiz yaşında okuyup ezberlediğim bir şiir mi sebep banklara olan düşkünlüğüme yoksa bob amca bunu da seks ve şiddetle açıklayabilir mi ? bazen bir süre önce ki kendimin ağzını burnunu kırmak istiyorum. yaralarla gezdiğim, futbolun sebep olduğu havalı yaralarla gezdiğim dönemlerde hiç bir kızın öne düşen saçlarını geriye atmamış olmanın ezikliği mi beni böyle her tanıştığım kıza kur yapma zorunluluğuna iten. öpmeye yeltense tersleyeceğim kızlara havalı cümleler kurma merakım neden ? neyse ki kıymetli olan tek düşünce benim ki olduğundan siktir ettim iyi geldi.  yıllardır aynı kuyularda donmuş kalmışım. ciğerlerim yok. ıslığımı okulun önünden kalkan taksinin kiracı söförüne sattım. ağzında bir yarayla daha ne kadar konuşabilirsin. ağzında bir çiçekle peki. sürekli aynı akoru çalan bir gitar tonu sen şiir söylüyorsun birileri sevişiyor üzerine. birileri kalorifer borularına vuruyorlar. çarşafını en son ne zaman yıkadın ? ya bedenini ?  gerçekten susalım mı biraz ?