Hiç uykum yok. Hiç uyuyamıyorum. Domuz gibi içiyorum. Ama gözlerimi kapalı bile tutamıyorum. Sabaha beş saat var. Annemi düşünüyorum. Nerededir şimdi? Aynada kendime bakıyorum bazen. Ve tek kelime etmesem bile vücudum yaşadıklarımı, hayattan ne anladığımı anlatmaya yetiyor.
26 Ağustos 2014 Salı
merhaba gençler. nasıl gidiyor yeteneksizliğinizi, yalakalığınızın arkasına gizlemeceler ? efendim ? ha, tamam, siz devam edin o halde, ben hiç bölmeyeyim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder