Hiç uykum yok. Hiç uyuyamıyorum. Domuz gibi içiyorum. Ama gözlerimi kapalı bile tutamıyorum. Sabaha beş saat var. Annemi düşünüyorum. Nerededir şimdi? Aynada kendime bakıyorum bazen. Ve tek kelime etmesem bile vücudum yaşadıklarımı, hayattan ne anladığımı anlatmaya yetiyor.
8 Kasım 2014 Cumartesi
Bazen kanlı bir savaş meydanında zırhımı çıkarmış halde buluyorum kendimi.. oysa insan bu denli savunmasızken hiçbir savaşta kendi kendinin galibi olamamalı değil mi ? bence yakınlık; göreceli olduğu kadar dereceli de bir kavram birbirine çok yakın olunca savaşın şiddeti daha da çok oluyor sanki çok yakındık da, bir elimiz hep arkamızda silahları saklarken ölümcül darbeyi vurup vurmama konusunda tereddütlerimiz vardı. bu yüzden belki de şarjöre hep bir boş bir dolu kovanlar yerleştirdik. artık hangisine denk gelirse.. belki bir hamle yeter ikimizi öldürmeye yada mermileri boşa harcamak niye ?
5 Eylül 2014 Cuma
Gönül tablomdaki aritmetiği bozuk dört işlem; aramak,sevmek,beklemek ve gitmek.. olarak kaydedildi sicilime. Bu saydıklarımın hiçbirisinin sağlaması da yoktu aslında, sende garantin olmadan hiçbir kanaat notu kullanmazdın. Anlayacağım ben bu paramparça sevdada da, bütünlemeye kaldım. Özgür Gümüşsoy - Teleparanoyakasyon
26 Ağustos 2014 Salı
merhaba gençler. nasıl gidiyor yeteneksizliğinizi, yalakalığınızın arkasına gizlemeceler ? efendim ? ha, tamam, siz devam edin o halde, ben hiç bölmeyeyim.
12 Ağustos 2014 Salı
Bunu yağmurlar için söylerler. Eğer o şehirde olsaydım rüzgara karşı yürürdüm yine uzun uzun o zamanlar gibi hissetmezdim soğuk havayı ve bir şekilde evime dönerdim daha sakin soğuk yorganımın içine süzülürdüm uyurdum yürüdüysek şimdi sığamıyorum hiç bir yere ..
2 Ağustos 2014 Cumartesi
Şimdi size gelecekte olacakları anlatmak istiyorum. 26 yaşındasın, hayallerinin işinin, şu an yapmakta olduğun iş olmadığını düşünüyorsun. hayallerinde ki iş için 4 yıl okuman lazım yada benzeri bir eğitim alman lazım.
Şimdi yakın resme bakalım:
60 yaşına kadar çalışacaksın, bu demek ki daha 34 yıl var. en iyi ihtimalle 3 yıl çalışıyorsun, 4 yıl eğitim alırsan 7 yıl kaybediyorsun.
7 yıl karşısında 30 yıl.. 30 yıllık hayalinin mesleği için yatırım yapman gereken 4 yıl.
Hayatınızın her anında bu böyle. bugün için zor gözüken kararlar aslında çok daha büyük bir başarı için alınması gereken küçük fedakarlıklar. Hikayeler başlar hikayeler biter.
Kaç gündür uykusuzluk gözlerimden akıyor. Bilmiyorum belkide yine oyuna başladığım için böyle oldu. Sövmek istediğim bir sürü insan var, ama sövemiyorum. Haberleri açıyorum, izliyorum sonrada '' Yaşanır mı lan bu ülkede '' diyorum. Bir espriyi bir kere duyduktan sonra ertesi gün, aynı espriyi yapanlara '' duyarsız '' diyorum. 1 aydır perşembe gelse de belki bi umut onunla ders çalışırız diyorum. hep diyorum diyorum diyorum... İnsanlar çok çabuk unutuyor, bazen o kadar çok unutuyor ki yaşanmış onca şey yaşanmamış oluyor. Ticaret de bile aynı bu, ticaret ne alaka şimdi diyebilirsiniz ama bir kere ticaretin içine girince, en önemli şeyin güvenebilmek olduğunu anlıyorsunuz. neyse zaman herşeyi çözer demişler şu beklemek olmasa.
